Wat bloeit daar? Welk dier heeft hier zijn sporen achtergelaten? Even geen stoere survival activiteiten maar de stoere natuur beleven. Tijdens een wandeling door het afwisselende landschap krijg je uitleg van een Nederlandssprekende bioloog. Hij vertelt je alles over de flora en fauna van de Ardennen. De bioloog is expert op het gebied van eetbare planten. Wie weet eten jullie ‘s avonds de vers geplukte paddenstoelen uit de Ardennen! Dit is een echte ontdekking van de natuur, je leert een boel en je ziet opeens zoveel meer!
Vanuit mijn huis wandel ik zo het bos in. Ik kan uren lopen zonder iemand tegen te komen. Heuvel op, heuvel af.. De hoogste toppen zijn rond de 600 meter, dus je treft af en toe steile klimmetjes en tijdens een wandeling van een uurtje kun je al flinke hoogteverschillen ervaren. Net genoeg om me behoorlijk in het zweet te werken. Flesje water mee en verder heb je aan stevige wandelschoenen genoeg. Het afwisselende landschap van de Ardennen heeft te maken met een gebrek: de grond is hier totaal niet vruchtbaar; op de leisteen ligt een dun laagje arme aarde. Akkerbouw is hier geen optie. Geen wuivend graan tot aan de horizon, maar bosbouw en weidegrond voor de koeien. Je loopt dus afwisselend tussen de bomen en tussen de weides. Op een hete dag zoek ik de koelte van een dennenbos, bij een milder weertype is het heerlijk om langs de velden te lopen en te zien hoe de dikbilrunderen in het vette gras staan. Hier vlakbij is een biologische boerderij, ik krijg een mailtje als er een koe geslacht is; je kunt er superlekker vlees bestellen.
Het belang van bomen
De bosbouw is nog steeds een belangrijke economische factor voor de Ardennen. Ik zie regelmatig enorme trucks voorbijrijden met een onvoorstelbare lading hout achterop. Het is vooral dennenhout en de stammen worden hier in de buurt verwerkt tot mdf-platen of planken. Er staat vast wel ergens een kastje in jouw huis van Ardens hout. Een boom doet er ongeveer dertig jaar over om dat kastje te worden. Dat betekent dat je een klein dennentakje in de grond steekt, hoopt dat ie niet opgevreten wordt door een hert en dan maar wachten… Voor die herten hebben ze trouwens een mooi trucje: in de top van zo’n jong boompje wordt een stekelig kapje geplaatst, dat vindt een hert niet lekker. Toen ik hier net woonde en ging wandelen, dacht ik dat het een soort bijzondere versiering was, maar ja, ik kom uit de stad.
Omdat zo’n bos dertig jaar met rust gelaten wordt, is er voor de overige flora en fauna tijd zat om lekker tussen de bomen te nestelen. Everzwijnen, reeën, roofvogels, vossen, hazen; wie goed oplet (en liefst vroeg in de ochtend vertrekt), ziet gegarandeerd allerlei wild voorbijkomen. Laatst stond ik oog in oog met een enorm mannelijk hert met gewei. Indrukwekkende ervaring.
Op pad met de bioloog
Tussen de bomen en langs de paden groeit van alles. Ik heb niet zoveel verstand van plantjes, daarom is het zo leuk om met een bioloog te wandelen. Ik wist niet dat er zoveel eetbare flora tussen staat. Onze huisbioloog heeft daar enorm veel verstand van en kan volgens mij een voedzame maaltijd bereiden van wat je tegenkomt tijdens een gemiddeld ommetje. En dan bedoel ik niet die biologische koe. Echt een aanrader om op stap te gaan met deze gids. In de herfst kun je een mandje meenemen voor de eetbare paddenstoelen, al vind ik dat zelf wel een beetje eng; een hap van de verkeerde cantharel en Friso vertelt niet meer…
